Het kan spoken
Blijf op de hoogte en volg Rosani
07 Juli 2015 | Italië, Porlezza
Pfff wat was het weer warm gisterenavond in de slaapkamer. Ook Nick kon maar moeilijk in slaap vallen en werd er chagrijnig van. Toen we eindelijk allemaal in diepe slaap waren werden we bruut uit onze slaap getrokken door een krijsend kind.
De 2 kinderen van de buren zijn ziek. De ene heeft een oorontsteking en allemaal blaasjes in zijn mond, en de andere heeft koorts en spuugt met enige regelmaat de veranda onder. Het is hartstikke zielig voor de kids en heb het ook echt met ze te doen, maar dat gegil en gejank kan ik echt niet tegen. Dat werkte vroeger al op mijn zenuwen, maar op vakantie zit ik er helemaal niet op te wachten. En echt mensen, ik vind het echt heel sneu voor de kinderen maar ook voor de ouders, ben je lekker op vakantie en heb je twee zieken rondhangen. Gelukkig ging het vanmorgen alweer een stuk beter met ze.
Nadat we weer gezellig ontbeten hadden hebben we ons weer opgemaakt voor een dagje aan het meer. Nick ging met de jongens lekker zwemmen. Een andere jongen had een surfboard en daar hebben ze zich de hele dag mee vermaakt. Eén nadeel, hij was aan het einde van de dag zo rood als een kreeft. Dat wordt morgen zwemmen met een T-shirt aan, of we gaan een dagje op pad, want het begint alweer aardig te kriebelen.
Het is hier al een paar dagen drukkend heet zo’n met 35 graden in de schaduw en een luchtvochtigheid van 91% maar gelukkig geen wind, pffff. Je hoeft maar iets te doen en het zweet staat in je bilnaad…. Je hoeft ook niet te douchen want nadat je je hebt afgedroogd zweet je met de zelfde vaart weer uit al je poriën.
Nick is ‘s middags met een (camping) vriendje wezen vissen, en na al een paar dagen niks te hebben gevangen was het vandaag raak. Een snoekbaars van ongeveer 80 cm, en dat met een stukje mais! Zo trots als een pauw moest hij ermee op de foto.
Op de camping is een restaurant en een afhaalservice die volgens de vaste mensen hier heel goed aangeschreven staat, die moesten we dus uitproberen. Voor Nick een pizza, voor Robert een spaghetti, en voor mij een lasagne, en het was echt heerlijk. Daar kan Pizzeria Mama nog een puntje aan zuigen.
Na het eten is Nick maar weer eens op pad gegaan met zijn hengel en wij hebben nog een frisse duik genomen in het meer. We waren net het water uit toen het begon te flitsen. Aangezien het aardig kan spoken aan het meer zijn we terug naar ons chalet gegaan. Net als van de week begon het uit het niets te waaien en kwam de onweer dichterbij. Na een uurtje flitsen en donderen begon het opeens los te barsten, je zag de hagelbui gewoon op je afkomen. Wij vroegen ons al af waarom er allemaal plastic schermen voor de veranda’s hangen, nou dat hebben we geweten, echt niet normaal hoe hard het hier opeens kan waaien en hagelen. Dus snel van de veranda af om alle schermen dicht te klikken, binnen 15 seconden waren we tot op onze onderbroek zeiknat geregend. Wat een geweld trok er over. Eén voordeel, we hadden geen last meer van muggen en het is heerlijk afgekoeld in ons huisje. Dat wordt in ieder geval lekker slapen vannacht.
De 2 kinderen van de buren zijn ziek. De ene heeft een oorontsteking en allemaal blaasjes in zijn mond, en de andere heeft koorts en spuugt met enige regelmaat de veranda onder. Het is hartstikke zielig voor de kids en heb het ook echt met ze te doen, maar dat gegil en gejank kan ik echt niet tegen. Dat werkte vroeger al op mijn zenuwen, maar op vakantie zit ik er helemaal niet op te wachten. En echt mensen, ik vind het echt heel sneu voor de kinderen maar ook voor de ouders, ben je lekker op vakantie en heb je twee zieken rondhangen. Gelukkig ging het vanmorgen alweer een stuk beter met ze.
Nadat we weer gezellig ontbeten hadden hebben we ons weer opgemaakt voor een dagje aan het meer. Nick ging met de jongens lekker zwemmen. Een andere jongen had een surfboard en daar hebben ze zich de hele dag mee vermaakt. Eén nadeel, hij was aan het einde van de dag zo rood als een kreeft. Dat wordt morgen zwemmen met een T-shirt aan, of we gaan een dagje op pad, want het begint alweer aardig te kriebelen.
Het is hier al een paar dagen drukkend heet zo’n met 35 graden in de schaduw en een luchtvochtigheid van 91% maar gelukkig geen wind, pffff. Je hoeft maar iets te doen en het zweet staat in je bilnaad…. Je hoeft ook niet te douchen want nadat je je hebt afgedroogd zweet je met de zelfde vaart weer uit al je poriën.
Nick is ‘s middags met een (camping) vriendje wezen vissen, en na al een paar dagen niks te hebben gevangen was het vandaag raak. Een snoekbaars van ongeveer 80 cm, en dat met een stukje mais! Zo trots als een pauw moest hij ermee op de foto.
Op de camping is een restaurant en een afhaalservice die volgens de vaste mensen hier heel goed aangeschreven staat, die moesten we dus uitproberen. Voor Nick een pizza, voor Robert een spaghetti, en voor mij een lasagne, en het was echt heerlijk. Daar kan Pizzeria Mama nog een puntje aan zuigen.
Na het eten is Nick maar weer eens op pad gegaan met zijn hengel en wij hebben nog een frisse duik genomen in het meer. We waren net het water uit toen het begon te flitsen. Aangezien het aardig kan spoken aan het meer zijn we terug naar ons chalet gegaan. Net als van de week begon het uit het niets te waaien en kwam de onweer dichterbij. Na een uurtje flitsen en donderen begon het opeens los te barsten, je zag de hagelbui gewoon op je afkomen. Wij vroegen ons al af waarom er allemaal plastic schermen voor de veranda’s hangen, nou dat hebben we geweten, echt niet normaal hoe hard het hier opeens kan waaien en hagelen. Dus snel van de veranda af om alle schermen dicht te klikken, binnen 15 seconden waren we tot op onze onderbroek zeiknat geregend. Wat een geweld trok er over. Eén voordeel, we hadden geen last meer van muggen en het is heerlijk afgekoeld in ons huisje. Dat wordt in ieder geval lekker slapen vannacht.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
